Lois Haibt urodziła się w 1934 roku. Była jedną z czołowych postaci odpowiedzialnych za powstanie FORTRAN-u, czyli pierwszego języka programowania wysokiego poziomu, z którym spokrewnione są chyba wszystkie obecnie popularne języki.
Jak wiele kobiet w tamtym okresie Haibt studiowała matematykę. Rozpoczęła w połowie lat pięćdziesiątych pracę w IBM wraz z dziesięcioma innymi osobami, z których każda posiadała inną specjalizację z zakresu matematyki. Zatrudniona była wcześniej w Bell Laboratories, ale podwyżka pensji zachęciła ją do zmiany miejsca pracy. Lois Haibt nie miała wcześniej doświadczenia z komputerami, ale uznała, że praca nad nimi musi być ekscytująca skoro zamierzają płacić jej dużo pieniędzy. Nie tylko ona była wtedy nowicjuszką, do pracy ściągano szachistów i inne osoby, które podejrzewano o posiadanie rozwiniętych umiejętności rozwiązywania problemów. Grupa w dobrej atmosferze wspólnie uczyła się kodowania po nocach, kiedy mogli mieć komputer IBM 704 tylko dla siebie.
Drużyna w przeciągu trzech lat stworzyła FORTRAN, który był pierwszym na świecie językiem programowania wysokiego poziomu. FORTRAN przeznaczony był do użytku w środowiskach akademickich. Jego bardziej zrozumiała od języka maszynowego składnia sprawiała, że szybciej można było nauczyć władania nim osoby niezwiązane z matematyką.
W tym czasie zdano sobie sprawę z tkwiącego w komputerach potencjału do wykonywania obliczeń i tworzenia modeli potrzebnych w badaniach naukowych, brakowało jednak kadry, która umiała obsługiwać nowe narzędzie pracy. Ponadto programy napisane w językach niskiego poziomu często odmawiały działania na komputerach, pod które nie zostały napisane, co zmuszało do przepisywania oprogramowania od nowa w razie zmiany sprzętu i utrudniało kolaborację pomiędzy zespołami naukowców korzystających z rożnych maszyn. FORTRAN powstał jako rozwiązanie tych problemów. Co ciekawe nie wszystkie osoby pracujące IBM w zespole wierzyły, że stworzenie języka programowania wysokiego poziomu w ogóle jest możliwe.
Lois Haibt pracowała nad kompilatorem dla FORTRAN-u, który stanowił serce powstającego języka. Analizowała i usprawniała proces czytania poszczególnych linijek kodu. Dzięki temu komputer mógł lokować moc obliczeniową w możliwie najlepszy sposób dostępny sposób. Stworzyła wtedy pierwszy analizator składniowy. Uczestniczyła także w pisaniu pierwszej instrukcji dla języka.
Po skończeniu projektu Haibt zajęła się pracą nad wczesnymi wersjami pamięci wirtualnej.
Artykuł powstał dzięki:
Coders Lab
Łącząc doświadczenie edukacyjne ze znajomością rynku pracy IT, Coders Lab umożliwia szybkie i efektywne zdobycie pożądanych kompetencji związanych z nowymi technologiami. Skupia się się na przekazywaniu praktycznych umiejętności, które w pierwszej kolejności są przydatne u pracodawców.
Wszystkie kursy odbywają się na bazie autorskich materiałów, takich samych niezależnie od miejsca kursu. Dzięki dbałości o jakość kursów oraz uczestnictwie w programie Career Lab, 82% z absolwentów znajduje zatrudnienie w nowym zawodzie w ciągu 3 miesięcy od zakończenia kursu.
Zostaw komentarz