Stanowisko rzecznika prasowego często jest niedoceniane i uznawane za fanaberię szefostwa. Zupełnie niesłusznie. Rzecznik jest bowiem osobą, która ma ogromny wpływ na kształtowanie wizerunku firmy i tworzenie dobrej atmosfery do pracy. Jednak czy w każdym przedsiębiorstwie jest on potrzebny? A jeśli już chcemy go zatrudnić, to jakimi umiejętnościami powinna się charakteryzować taka osoba?
Rzecznik prasowy jest stanowiskiem niezbędnym wszędzie tam, gdzie firma chce prowadzić spójną politykę brandingu i budowania wizerunku. Zazwyczaj jest to domena dużych przedsiębiorstw (korporacji) i światowych marek, ale coraz częściej również średnie firmy decydują się zatrudnić osobę, która będzie ich ustami.
Wśród oczekiwanych korzyści posiadania rzecznika prasowego wymienia się najczęściej uporządkowanie komunikacji z mediami, klientami i kontrahentami. Taka osoba buduje także dobrą atmosferę w organizacji, dbając o wewnętrzną komunikację i PR, a w sytuacjach nieprzewidzianych zdarzeń (tzw. czarnych łabędzi[1]) pomaga opanować kryzys i minimalizuje jego wpływ na wizerunek firmy lub marki.
Cechy i umiejętności rzecznika
Poszukując rzecznika do swojej firmy, warto zwrócić uwagę na umiejętności i cechy, które taka osoba powinna posiadać. Nie każdy, kto jest po prostu „dobry w kontaktach międzyludzkich” i wzbudza sympatię rozmówców, sprawdzi się na tym stanowisku.
Podstawową kompetencją jest wiedza z zakresu komunikacji – zarówno tej z wykorzystaniem tradycyjnych metod (a więc wszelkiego rodzaju kontakty z mediami, umiejętność organizowania i prowadzenia konferencji prasowych, pisanie notatek i informacji dla mediów), jak również e-komunikacji (Facebook i inne media społecznościowe, blogi, fora, portale, strona www itp.). Rzecznik musi także posiadać umiejętność pisania (copywriting), jasnego wyrażania myśli oraz analizowania dużej ilości informacji i wyciągania z nich tych najistotniejszych.
Absolutną koniecznością jest ponadto znajomość prawa prasowego i prawa własności intelektualnej. To nie tylko wiedza o tym, co można opublikować na swoim portalu lub stronie i pod jakimi warunkami, ale także umiejętność walczenia o dobry wizerunek firmy w przypadku publikacji informacji krzywdzących lub niezgodnych z prawdą (sprostowania).
Nie mniej ważną rolą rzecznika jest dbanie o wewnętrzny PR oraz przepływ informacji. Komunikacja wewnętrzna w wielu firmach jest traktowana po macoszemu – czasem coś się udostępni, czasem nie, mało kto przejmuje się jej świadomym kształtowaniem. Tymczasem jest to bardzo mocne narzędzie budowania lojalności, poczucia wspólnoty wśród pracowników oraz… motywowania. Newsletter, gazetka korporacyjna, wspólne spotkania, grupowa praca nad zadaniami, czy generowanie pomysłów na zmiany pozwalają ludziom poznać się bliżej i nawiązać głębsze relacje. Rolą rzecznika jest umożliwienie tego typu współpracy i zachęcanie do niej.
Natomiast wśród cech osobowych, którymi powinien charakteryzować się dobry rzecznik, należy z pewnością wymienić odporność na stres i pracę pod presją czasu. Wiele sytuacji wymaga bowiem działania „na już”, stąd też osoba ta powinna być doskonale zorganizowana, świetnie planować czas i umieć nim zarządzać.
Bycie rzecznikiem to w dodatku praca całodobowa – 24/24, 7 dni w tygodniu. Osoba zajmująca się wizerunkiem firmy nie kończy pracy wraz z wybiciem godz. 16. Wszystko, co robi później (a zwłaszcza tam, gdzie jej „prywatna” działalność może być dostrzeżona, np. w mediach społecznościowych, czy na demonstracjach), rzutuje na firmę i jej postrzeganie. Zatrudniając kogoś na tym stanowisku, trzeba więc zwrócić uwagę również na to, by była to osoba umiarkowana, o wysokiej kulturze osobistej i szacunku do innych. Pozwoli to uniknąć nieporozumień i ułatwi budowanie wizerunku zgodnego z polityką i misją firmy.
SONY DSC
dr Agata Motyl-Adamczyk – była rzecznik prasowa, obecnie doradca (m.in. w zakresie PR, komunikacji, rozwiązywania konfliktów), mediator i profesjonalna copywriterka (www.copywriterka.eu).
[1] Taleb Nassim Nicholas, „Czarny łabędź. O skutkach nieprzewidywalnych zdarzeń”, Warszawa: Kurhaus Publishing Media, 2014.
Estymacja startu startupu – jak zacząć prowadzić biznes w modelu saas?
Zostaw komentarz