Historia Lamborghini zaczęła się od traktorów i kłótni z Ferrari

Ferruccio Lamborghini – od rolnika do króla motoryzacji

Ferruccio Lamborgihini – ojciec firmy noszącej jego nazwisko, urodził się 28 kwietnia 1916 r. w zwykłej, wiejskiej rodzinie plantatorów winogron w północnych Włoszech. Nigdy nie interesowało go jednak rolnictwo, za to od dziecka lubił majsterkować. Jeszcze w czasach, kiedy mieszkał z rodzicami, często modyfikował i ulepszał traktor swojego ojca. Ferruccio Lamborghini marzył o zostaniu inżynierem. W końcu udalo mu się dostać na Wydział Mechaniki na Uniwersytecie Bolońskim, choć jak twierdzą historycy – nigdy nie uzyskał dyplomu z powodu powołania do wojska w 1940 r. Lamborghini służył we włoskim lotnictwie jako mechanik w garnizonie na wyspie Rodos w Grecji. Dzięki swojemu talentowi Ferruccio został następnie kierownikiem całego zespołu technicznego, lecz w 1944 r. wpadł w ręce brytyjskich żołnierzy. Jako jeniec wojenny Ferruccio Lamborghini zaimponował Brytyjczykom, którzy chętnie korzystali z jego usług, gdyż na wojnie często mierzyli się z ograniczoną ilością zasobów.

Źródło: Wikipedia.pl
Ferruccio Lamborghini.

Ferruccio powrócił do domu w 1945 r., po wojnie, gdzie później ożenił się z Clelią Monti. Jego żona wydała na świat ich syna Antonia, znanego także jako Tonino. Niestety, zmarła w trakcie porodu. Ferruccio Lamborghini w tym czasie otworzył warsztat w garażu nieopodal Pieve di Cento, w którym konstruował traktory czy naprawiał samochody. Wszystko to robił jednak metodami amatorskimi i własnoręcznie. Po wojnie zniszczona Europa zaczynała się odbudowywać i potrzebowała maszyn, Lamborghini wykorzystał tę niszę i tworzył swoje traktory na bazie wojskowego wyposażenia. Pierwszym ciągnikiem Lamborghini była „Carioca” z sześciocylindrowym silnikiem od ciężarówki wojskowej Morris. W tamtym okresie benzyna była niezwykle droga, toteż Lamborghini stworzył specjalny przełącznik, który po uruchomieniu silnika, pozwalał na przełączenie się z benzyny na tańszy olej napędowy. Finalizacją poczynań Ferrucciego było założenie firmy Lamborghini Trattori w 1948 r.

Źródło: Materiały archwialne
Historia Lamborghini zaczęła się od traktorów. Na zdjęciu model Carioca.

Przedsiębiorstwo włoskiego mechanika szybko stało się jednym z przodujących producentów maszyn rolniczych we Włoszech. Dzięki solidnej konstrukcji, traktory Lamborghini były rozchwytywane przez rolników, a sam Ferruccio dorobił się małej fortuny. Pieniądze postanowił zainwestować, otwierając kolejną firmę. W 1959 r. założył przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją urządzeń klimatyzacyjnych i chłodniczych – Lamborghini Bruciatori. 

Mogą Cię zainteresować

Stworzył okulary, które poprawią Twoją regenerację. Rozmawiamy z Sebastianem Kilichowskim o EyeShield

Mikro-influencerzy coraz bardziej pożądani przez marki. W czym są lepsi od gigantów, których zna każdy?

Lamborghini zaczyna produkować samochody

Ferruccio Lamborghini pałał miłością do samochodów, a jedną z jego ulubionych rozrywek były wyścigi. Sam brał w nich udział. W 1948 r. wystartował w wyścigu Mille Miglia, gdzie ścigał się z innymi swoim pierwszym samochodem – Fiatem Topolino. Oczywiście Ferruccio nie byłby sobą, gdyby nie poddał auto pewnym modyfikacjom. Fiata Topolino przekształcił w dwuosobowy kabriolet z mocniejszym silnikiem. Wyścig mógł być jednak ostatnim wydarzeniem w życiu Lamborghini, gdyż rozbił się on o ścianę restauracji na przedmieściach Turynu.

Od tamtej pory nie wystartował już nigdy więcej w żadnych zawodach. Mimo to pasja do samochodów sportowych pozostała. W latach 50, dzięki zarobionym pieniądzom, mógł pozwolić sobie na zakup znacznie lepszych aut. Jeździł m.in. Alfa Romeo, Lancią, Maserati, Mercedesem czy Jaguarem. W 1958 r. zakupił pierwsze Ferrari 250GT. W ciągu kolejnych lat Lamborghini kupował więcej aut od Ferrariego. Pewne mankamenty zaczynały mu jednak przeszkadzać. Ferruccio Lamborghini uważał, że samochody Ferrariego są zbyt głośne i trudne do opanowania na drodze.

Z powodu usterek Lamborghini kilkanaście razy odwiedzał warsztat Ferrari w Modenie. Nie podobało mu się jednak to, że mechanicy zabierali jego auto na kilka godzin nie wiadomo gdzie, a dodatkowo przeszkadzało mu wewnętrzne sprzęgło samochodów. Ferruccio postanowił podzielić się swoimi uwagami z Enzo Ferrari. Ten jednak długo kazał mu na siebie czekać, a dodatkowo nie rozwiązał problemu Lamborghini.

Ferruccio w przypływie frustracji miał rzucić do Ferrariego, że jego samochody to śmieci. Enzo Ferrari wściekł się i stwierdził, że „jakiś tam traktorzysta” nie będzie go pouczać. Miał nawet powiedzieć: „Lamborghini, ponieważ jeździsz traktorem, nigdy nie nauczysz się właściwie obchodzić z Ferrari.”. Wtedy to Lamborghini postanowił, że zacznie konstruować własne samochody. Pierwszy prototyp gran turismo wyposażony był w podzespoły i części, które wykorzystywano do tej pory w traktorach. W 1963 r. Ferruccio założył firmę Automobili Lamborghini z siedzibą w Sant’Agata Bolognese, gdzie stanęła legendarna fabryka Lamborghini. Włoski przedsiębiorca miał nawet podkupić Ferrariemu konstruktorów.

Historia Lamborghini 350 GTV – pierwsze gran turismo od Ferruccio

Owocem tego postanowienia okazał się sportowy samochód Lamborghini 350 GTV oraz silnik v12, które skonstruowane zostały pod okiem Giotto Bizzarriniego, pracującego niegdyś w Alfa Romeo i Ferrari. Prototyp 350 GTV miał jednak pewne problemy, m.in. po zamontowaniu silnika okazało się, że nie można domknąć maski samochodu. Nie można było jednak pokazać czegoś takiego na wystawie w Turynie, podczas której zaprezentowane zostało auto. Lamborghini postanowił wystawić pojazd bez silnika, a jego przód obciążyć cegłami. Nikomu nie udało się zauważyć, że coś jest nie tak. Co więcej – 350 GTV bardzo spodobało się publiczności. Wkrótce potem prototyp zastąpiony został przez już w pełni działające Lamborghini 350 GT. W latach 1964-1966 wyprodukowano 135 sztuk tego samochodu. 

Źródło: Materiały archiwalne
Ferruccio Lamborghini prezentuje Lamborghini GTV 350.

Inne wczesne modele Lamborghini to m.in.:

• Lamborghini 350 GTS
• Lamborghini 400 GT
• Lamborghini 400 GT 2+2
• Lamborghini Miura
• Lamborghini Espada 400 GT
• Lamborghini Islero 400 GT
• Lamborghini Islero 400 GTS
• Lamborghini Espada 400 GTE

Mimo to w latach 70 grupa Lamborghini zaczęła popadać w kłopoty finansowe, kiedy to południowoafrykański importer anulował kontrakt. Lamborghini Trattori nadal była przodującą firmą w grupie i co więcej – prawie połowę swoich pojazdów eksportowała za granicę. Dodatkowo w 1971 r. w Boliwii doszło do zamachu stanu, a nowe władze anulowały duży kontrakt na dostawę traktorów Lamborghini. Pracownicy Ferrucciego w większości należeli do dużych związków zawodowych, przez co nie mógł ich zwolnić, aby choć trochę zminimalizować straty finansowe. 

Źródło: Materiały archiwalne
Lamborghini 400 GT.

To zmusiło Ferruccio Lamborghini do sprzedaży spółki zajmującej się produkcją traktorów. Przedsiębiorstwo wykupione zostało przez rywala Ferruciego – koncern SAME. To był jednak dopiero początek. Lamborghini wkrótce doczekało się pozwów, przez co Ferruccio zmuszony został do sprzedania 51% udziałów w Automobili Lamborghini swojemu przyjacielowi – Georgesoiwi-Henriemu Rossettiemu. Rossetti wykupił udziały za 600 tys. dolarów. Mimo to sytuacja finansowa firmy nieszczególnie się polepszyła. Z powodu cięć budżetowych wiele projektów samochodowych upadło, a tuż za rogiem czaił się kryzys naftowy z 1973 r.

To spowodowało, iż Ferruccio Lamborghini wycofał się z branży samochodowej i w 1974 r. sprzedał pozostałe udziały René Leimerowi. Jednak nie oznaczało to końca przedsiębiorczej przygody Lamborghini. Ferruccio nadal miał w rękach firmę zajmującą się produkcją urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych, grzewczych i sprzętu hydraulicznego. Lamborghini zmarł w lutym 1993 r. na dwa miesiące przed swoimi urodzinami, z powodu ataku serca. Dwa lata po śmierci legendy włoskiej motoryzacji, jego syn – Tonino – postanowił stworzyć muzeum upamiętniające dzieło jego ojca. Tak powstało Ferruccio Lamborghini Museum, w którym znaleźć można podziwiać samochody Lamborghini, traktory, łodzie, sprzęt rolniczy czy przemysłowy, a nawet własnoręcznie skonstruowany przez Ferrucciego śmigłowiec.

Źródło: Wikipedia.pl
Lamborghini Countach z silnikiem v12.

Mogą Cię zainteresować

Stworzył okulary, które poprawią Twoją regenerację. Rozmawiamy z Sebastianem Kilichowskim o EyeShield

Mikro-influencerzy coraz bardziej pożądani przez marki. W czym są lepsi od gigantów, których zna każdy?

Historia Lamborghini Islero, Jarama, Diablo, Murcielago – skąd wzięły się nazwy tych aut?

Sama marka Lamborghini ciekawa jest także od strony swojej identyfikacji i nazewnictwa. Rozpoznawalne logo samochodów, wzięło się stąd, iż znakiem zodiaku Ferruccio był byk, a dodatkowo był on pod olbrzymim wrażeniem hiszpańskiego ranczera Eduarda Miury, który zajmował się właśnie hodowlą byków. Wpływ Miury na Lamborghini był tak duży, że ten postanowił nawet nazwać jeden ze swoich modeli – Lamborghini Miura. Eudardo bardzo ucieszył się na wieść, że to jego postać zainspirowała Ferrucciego do użycia byka jako logotypu, a dodatkowo, że nazwał on jego nazwiskiem swój samochód. Ten zresztą został mu przez Lamborghini podarowany. Wiele innych modeli włoskiej marki nazywanych było od imion sławnych byków. I tak np. Lamborghini Islero wzięło się od imienia byka, który zabił znanego torreadora Manolete w 1947 r. 

Lamborghini Diablo z kolei zawdzięcza swoją nazwę bykowi, który stanął do zaciętej walki z „El Chicorro”. Model Lamborghini Murcielago był natomiast upamiętnieniem byka Murcielago. Zwierzę to miało przeżyć aż 28 pchnięć szpadom, przez co został oszczędzony przez torreadora „El Lagartijo”. Modele Lamborghini takie jak Gallardo, Jarama, Urraco i Jalpa, również są związane z bykami. Pierwszy to linia hodowlana byków, drugi to nazwa historycznej krainy, która znana była z walk z owymi zwierzętami, a trzeci i czwarty to określenie na ich rasę. Jednymi z nielicznych modeli, które nie wzięły swoich nazw od tych właśnie zwierząt, były Lamborghini Espada oraz Lamborghini Countach. Espada to po prostu hiszpańska nazwa szpady, a countach jest określeniem zachwytu nad piękną kobietą, które wywodzi się z języka piemonckiego.